donderdag, februari 17, 2005

Betekenis van de nieuwe Unilever organisatie



Recent heeft Unilever aangekondigd dat vanaf 1 april haar organisatiestruktuur wordt aangepast. De tweehoofdige leiding verdwijnt samen met een hele besturingslaag van directeuren. Daarvoor in de plaats komt één CEO met drie executives die ieder een stuk van de wereld onder zich krijgen (de bekende geografische verdeling), aangevuld met twee productgerichte executives, één voor voeding en één voor zeep. (dat laatste is misschien wel een simplistische weergave want er vallen wasmiddelen, shampo's en andere personal care zaken onder, maar voor het verhaal is het wel makkelijk). Tenslotte zitten er een financiele man en een personeelsman in het executive team, de functionele focus.


7980900005

Zo'n bericht lees ik met meer dan normale aandacht en ik vraag me dan af welke betekenis deze verandering nu heeft. Ik heb het persbericht van Unilever gelezen en de berichten in verschillende kranten, maar ik blijf met een aantal vragen zitten.

Hoe hebben ze nu de verantwoordelijkheden verdeeld binnen dat team? Wie gaat er nu over de ijsjes in Europa? Wie beslist er nu of er meer marketing dollars aan de voedingsmerken of aan de personal care moet worden uitgegeven?

En wat zegt dit over hoe men aankijkt naar de waardecreatie binnen het bedrijf? Is dit de ultieme vertaling van de strategie in de organisatie? En wat is dan het essentiele mechanisme?

Een laatste vraag die mij opkomt is wat de klant nu gaat merken van deze organisatieverandering. Toch niet onbelangrijk met tegenvallende omzet. Toen Unilever het aantal merken terugbracht, was dat wel duidelijk. Zeeuws Meisje komt weer terug en AXE is nu wereldwijd in staat om mannen onweerstaanbaar te maken voor vrouwen. Maar wat betekent de huidige verandering naar buiten toe?

Ik kom uit de berichten toch niet veel verder dan dat Unilever het simpeler en directer wil maken. Dat is een lovenswaardig streven, maar niet genoeg in mijn optiek. Organisaties hebben zo hun betekenis en die lijkt nu bij Unilever gericht te zijn op aandeelhouders (de analysten) en niet op de klant.

Om de boel toch wat richting te geven stel ik voor een aandachts executive te benoemen. Die wordt dan afgerekend op klantbehoud. Voor alle klanten in de hele wereld. En dan gaat het dak eraf in Rotterdam, dat weet ik zeker.


Geen opmerkingen: