Tot zover niets aan de hand.
Totdat dit gegeven in handen komt van een advertentiemaker. Die maakt er het volgende van (advertentie op 15-2 in de zakenkrant van Nederland):
Het is een beeld waarin de winnaar stoer en meedogenloos is. Hij gaat over letterlijk over lijken. En daar gaat het mis. Mis omdat je blijkbaar om als managers te slagen, je een slagveld moet achterlaten. Natuurlijk kent een wedstrijd één winnaar en vele verliezers, maar dat zo te verbeelden is toch wel een beetje veel te kort door de bocht. Waar is het dienend leiderschap, waar is het stimuleren van innovatie, waar is het vertrouwen, waar is het bouwen aan betrouwbare merken, waar is het maatschappelijk verantwoord ondernemen? Toch ook thema’s die volop aan de orde komen in het FD en in het curriculum van Nyenrode.
Hier heeft slimme communicatie het onderspit gedolven en heeft dom effectbejag het pleit gewonnen.
En dan de tweede misser, die nog veel dommer is. Het gebruikte beeld is duidelijk geïnspireerd door dit beeld:
‘La Liberté guidant le peuple’ is de titel van dit schilderij uit 1830 van Eugène Delacroix. De titel zegt alles. Het gaat om de vrijheid, de bevrijding uit rechteloosheid en tirani. Het is een romantische verbeelding, een allegorie.
Het beeld wordt in de advertentie letterlijk gebruikt. Niet al te slim.
Maar het vervolgens misbruiken om er iets mee te suggereren dat haaks staat op de boodschap van het oorspronkelijke kunstwerk getuigd van weinig intelligentie, van een totaal begrek aan historisch besef en van buitengewoon weinig goede smaak.
Nyenrode heeft het veelbetekende woord universiteit aan zijn naam toegevoegd. Is dit het begin van het einde?
Hopelijk wordt er iemand wakker, want met deze communicatie gaan we geen managers maken die ons leiden naar meer vrijheid, meer welvaart en meer welzijn. Laat staan een inspirerende werkomgeving.
Hein Duijnstee
