Ik weet niet of je wel dood gevonden wilt worden in een volvo, maar ik kan iedereen aanraden om eens te gaan kijken naar de korte films die volvo op het internet heeft gezet. Kleine juweeltjes. Ik vond ze allemaal intrigerend.
Maar als iemand die kijkt naar binnen=buiten, snap ik iets niet.
Volvo is voor mij een symbool van degelijkheid en het mijden van risico. En van status. En je kan een volvo toch moeilijk echt een avontuurlijke auto noemen.
En dan de fimpjes (opgenomen in een volvo), die laten een heel ander beeld zien. De filmpjes gaan over menselijke verwondering. Het zijn wonderlijke, maar heel menselijke dialogen tussen boeiende mensen.
De nieuwe volvorijders?
Moeten de heel eigen sfeer die de fimpjes uitstralen, een weerslag zijn van het nieuwe volvo. Ik vind dat moeilijk om te geloven. De fimpjes zijn niet in overeenstemming met het beeld dat ik heb van volvo. Hier komen naar mijn gevoel binnen en buiten op gespannen voet met elkaar te staan. Zijn die volvoverkopers nu van die aardige mensen die de in de flims verbeelde verwondering met je delen, net als de echte mensen in die films? Volgens mij niet.
Maar had volvo deze fimpjes dan niet moeten maken? Absoluut niet. Het verdient alle lof dat je goede filmmakers en interessante mensen weet te interesseren om zoiets te maken. En als het gaat om met vernieuwend gebruik van media een bepaald beeld neer te zetten, loopt volvo voorop. Dus misschien is de discrepantie tussen binnen en buiten toch niet zo groot. Als de durf van de marketingcommunicatie van volvo een voorbode is van het veranderende volvo, heeft mijn openingsstatement misschien wel een beperkte houdbaarheidsdatum.
Dus kijken naar die filmpjes
Geen opmerkingen:
Een reactie posten