dinsdag, november 08, 2005

'Najagen van materieel gewin geeft geen geluk'

Stel je bent directeur en beleggingsstrateeg bij een bekende investmentbanker uit de City. Je schrijft een boek met als titel: Behavioural Finance: Insights into Irrational Minds and Markets. Nog niets bijzonders aan de hand. Totdat je in de Financial Times laat weten dat geluk niet afhangt van het najagen van materialistische doelen, maar dat het afhangt van investeren (?) in ervaringen zoals een wereldreis.

Gezien de bankrekeningen van de klanten van Dresdner Kleinwort Wasserstein, de bank die de schrijver in dienst heeft, moet de cruise business zich in hun handen wrijven. Of de bazen van James Montier, de man van de zakenbank die deze uitspraken doet, ook blij moeten zijn is wel een spannende vraag.

Nu wisten we al lang dat geld niet gelukkig maakt. En hoewel dat door sommigen geïnterpreteerd wordt als je kan beter rijk dan arm ongelukkig zijn, lijkt er nu toch een nieuwe dimensie aan geld en geluk te zitten. Je hebt eigenlijk niet meer nodig dan € 22.000,- per jaar, sterker nog meer maakt rond uit ongelukkig. Tenzij je het geld snel weer uitgeeft aan mooie ervaringen. Aldus meneer Montier.



2-2per



Het is wel interessant wat hier gebeurt. Want het zou de symbolische start kunnen zijn voor de financiële dienstverlening van wat Amerikanen een ‘paradigm shift’ noemen. Banken zijn de olie in vraag en aanbod van geld met verschillende risico profielen en voor verschillende termijnen. Deze functie vertaalt zich naar proposities voor klanten, zoals ‘bij ons is uw geld in goede handen’ en ‘wij zorgen voor een prima spaar- of beleggingsresultaat’.

Met de woorden van de heer Montier zou die proposistie wel eens kunnen worden: ‘geef ons uw geld en wij financieren uw life-time experiences’. Dat zou de werkelijke omslag in het denken kunnen zijn, want geld maakt niet gelukkig, een bijzondere ervaring wel.

Het memorabele van de woorden van mister ‘Geld maakt niet gelukkig’ is dat het nu heel expliciet wordt. Maar de omslag al een tijdje bezig, ook in Nederland. Bij Robeco heet het nog beleggen voor een doel, maar bij Zwitserleven is het al tijden het Zwitserlevengevoel waarvoor mensen hun pensioenverzekering bij deze onderneming afsluiten.


Maar het zal waarschijnlijk nog veel James Montiers vragen voordat we zakenbanken hun image van graaien en dure deftigheid zien afschudden en zich profileren als de financiers van geluk.

Hein Duijnstee

Geen opmerkingen: